LIRI DHE DASHURI Liri është – përnjëmend Liri Kur djeg rrobat e turpit e nga maja e Kullës së Babelit botën e shikon lakuriq! Guxim e Liri zemre është ta vrasësh frikën – edhe para Zotit dhe lirshëm të thuash: – Perëndeshë… të dua! Dashuri është edhe Liria kur mbi gjoksin e të dashurës, me maje gjuhe – vizaton hartën e atdheut! Liri... o sa Liri është kur ndonjëherë – bash për pikën e qejfit e me lezet shpirti i thua edhe gruas – ik! Dhjetor 2017
AJO NUK I DO GJËRAT E VOGLA Ajo nuk i do gjërat e vogla imtësitë se t‘mëdha i ka ndjenjat bardhësitë Të madhe e do edhe shtëpinë me shtrat të gjerë perandorak dritare të hapura pëplot me dritë e burrin vigan bash si perënditë Eta është krejt botë n’vete E n’shpirt i mban të gjitha mirësitë dimension i panjohur lirie është ajo e çilter madheshtore si republikë Ajo nuk i do gjërat e vogla imtësitë Është vet Perendeshë që shndrit 8 janar 2018
SHKELJA E KUFIJVE Në Ishullin Erta – ka nisë dimër i madh Shpirtit përditë i shtohen akullnajat E ëndrrat i merr kolla e thatë Atje – përveç të zezës Të gjitha ngjyrave u rënë pika E tash – nuk këndohen serenada As lule u jepen perëndeshave Në atë ishull të shkretë – ku magjia shëmton Më nuk bëhet seks – as dashuri – si dikur Se orgazma përjetohet krejt ndryshe Atje – njerëzit shkërdhehen me numrat Teoremën e Pitagorës - Kodin e Davinçit... Orë e çast shkelin kufinjtë e ndaluar E zotit – duan t’ja vjedhin fuqinë Thonë se atje – nuk do të zbardh më dita Thonë se atje – do të përseritet Atlantida 13 janar 2018
SËMBIM Ç'magji më ka zën As dreqi e di Edhe kur bashkë jemi Mungon përseri Një sëmbim në shpirt Mëndet seç mi luan Një ndjenjë e zezë kobi Ëndërrën po ma shuan 06. 01. 2018
SHKRONJA E SHTATË Gjithë të mirat që jeta më dha mbanin shkronjën e shtatë te alfabetit Me shkronjën e shtatë më buzqeshnin ëndrrat fjalët këngët… e shpirti ia vidhte ngrohtësinë diellit Me atë shkronjë të shenjtë isha i pari i botës engjujt loznin valle rreth meje Në një ditë të trisht lënduar e kam he vrafsha veten! Ajo mori trajtë tjetër dhe mbeta një hiç unë i mjeri Eeeeeeeeeeeeeeeeeee… Ëëëëëëëëëëëëëëëëëëëëë!
SONTE MOS MË KËRKONI Kot më kërkoni sonte Ju o miq të krisur Se kam një luftë për ta nisur E një beteje për ta udhëhequr Me shtatë plagë në trup Si Gjergj Elez Alia dikur Sonte Mendjen e kam bërë një Thellë e më thellë Do të gërmoj Minierave të atdheut Në kërkim Të thesarëve të humbura E në vetull Do ta puth vdekjen Sonte Të gjitha medaljet Kam për ti dorzuar Në shtrat Dhe një nga një Do ti mjekoj plagët Qe të mbledh forcat E tevona Do zhytem Në bunarin Që fundi Kurrë nuk i është gjetur Për të kërkuar Trupat e miqëve të mi Aty është mbytur Rizai Aty është fundosur Hasani Oi...medet... oiiiiiih... Dikush mallkuar na ka Dikush tinëz na vret Ku dreqin mbete E dashura ime Ndiz oxhakun të lutem Se është ftohur dhoma E gjakun duhet ngrohur Sonte... O sonte betuar jam Ne kokën time e tuajen Se do të luftoj Deri n'fishekun e fundit Për të rën pastaj me nder Në log të mejdanit 17 dhjetor 2017
DJE ISHA MBRET Dje Perënditë kanë folur Me një gjuhë E në pëllëmbë të dorës Më ka ardhur dielli Dje Pash lindjen time Në mes të parajsës E në shpirt Më mbiu një lule Dje Një puthje Ngrohu planetin E zoti e bekoj Dashurinë Dje Emër mori Një këngë e re Që askush Nuk ia di fundin Dje Kanë pushuar Të gjitha luftërat Se paqja zuri vend Në zemrat tona Dje Dehur më ka Opiumi i buzëve E gjumi më zuri Për shtatë palë qejfe Dje Oh... dje isha mbret E botën sjellur e kam Në maje të gishtit Lum unë i lumi 28 dhjetor 2017
MALLKIMI Dikush duhet ikur shpirtat të qetësohen, një ëndërr të vritet e tjetra t'jetohet ! Ky ëshë një mallkim që na përcjell n'jetë, për të lindur njëri tjetri duhet vdekë ! 29.12.2017
MOS E LËNDO FJALËN Mos e humb buzëqeshjën edhe para dallgëve Mos e ler të dashurën të çmëndet në pritje Mos i mallko yjet as kur Etën e zë gripi e të vret trishtimi Mos e thur këngën po nuk pati zë edhe mes gurit e tokës Oh mos... mos të lutem mos mos e lëndo fjalën se verbohet muza e vajtojnë lirikat aman...
MALLKIM Ti përditë e ndërroje nga një emër Qe ti fshihje gjurmët e krimit E mallkimit ti shpëtoje Ti kobin ia sillje sh‘pisë E gjakun e t‘parëve përbuzje Se shpirtin shitur ia kishe djallit Ti kudo mbillje sall trishtim e vdekje E diellin doje t’ja vrisje atdheut Kur qiellit këndonin sorrëzezat Heu... mos paç kurrë bukë në sofër! Heu... kurrë mos t'leftë djal në votër! Heu... kristë një pushkë e t‘marrtë bri për bri! Heu...n’dakik t’dekës mos paç ujë me pi!
Haxhi MUHAXHERI KRESHNIKU I LIRISË / Ismet Jashari / Thonë se lindur kish me fletë Thonë se zihej me rrufetë Thonë se zbriste nga qielli Sa herë errej dielli E kur moti prishej në Arbëri Ai vriste nga një bajloz të zi Komandat e thërrisnin Veten e quante ushtar Thonë se n’log të mejdanit Gjithmonë ishte i parë Thonë se vinta nga legjendat Kreshnik (I)lirie Thonë ishte shqiponjë Orizare E Lis i madh Shqiptarie 03.01.2018 ______ Orizare - Fshati i lindjës së heroit
PËRMBYTJA Më falë Perëndesha ime mbrëmë nuk të thash se të dua e Ishulli Eta është përmbytur nga Lumi i Lotëve Urithët çarë e kishin argjinaturën medet... 04.01.2018
Haxhi MUHAXHERI MORTIS AMORIS Veten harruar e kemi Duke i dashur të tjerët Lum miku Tash rrugën e gabojmë Edhe në mes të oborrit E aureola radioaktive Sillet mbi kokat tona Sonte n'mesnatë Do të udhëtoj Drejt Ishullit të Vetmisë Atje ku dëgjohën Sall këngët e vajtimit Sonte Do ti fshijë Të gjitha adresat E të zhdukem Të zhdukem Të zhdukem Lagjes së të Marrëve Ku askush t’mos më gjej Dhe n’kulmin e zhgënjimit T’fundosëm n’Liqenin e Lotëve Sonte... Oh sonte... Diellit do i bien mustaqet Hëna flokët ka për ti shkulur Se një yll do të shuhet E muza veten do ta vrasë Dhe kurrë më nuk do të shkruhen Lirika dashurie e as melodi malli E dashur Ti bëj gjumë të rehatshëm Se asgjë nuk do të mungoj Asgjë nuk do të mirret vesh Hamshorë do të ketë gjithandej Veç mashtrimit do ti grisen rrobat E dashuria do të verbohet N'frymën e saj t'fundit ________________________ *Kjo poezi është vlersuar me çmimin e parë në konkursin "Sofra poetike e Drenicës" në vitin 1995
SA HERË TI MË SHKRUAN Sa herë Ti më shkruan N‘shpirt më sjell qetësi Yjet lozin valle Veç për ne të dy Pastaj kur më flet Nis e çel qërshia Dhe mbi çati zemre Këndojnë shtatë bilbila E kur Ti më vjen Sikur ma hap qiellin Bien shtatë daulle E hëna puth diellin Kur më puth në buzë Shkrihet edhe bora Sakaq del pranvera Çel dhe lule vjollca 05.01.2017
KËNGA E SHKRUAR MBI GJETHE DAFINE Kaluan disa ditë qe s’jemi parë e dashur E sytë m’janë ç’akorduar për mungesë gjumi Në shthurje ndjenjash frymë mori vetmia E n’ishullin e shkretë u luajt simfonia e heshtjes N’mëngjesin e parë kur natën e përzuri drita Shiu mbi dritare vallëzonte n’përqafim me erën Një hajn i pa shpirt dikujt ia vidhte vargjet Veç për ta sjell n’ëndërrën e tij pranverën Misteret e Universit më varëshin rreth qafe Fjalët përdridheshin dimensioneve të mendjes Kur n’planetin Eta bekimi ju dha kësaj stine E kënga për ty u shkrua mbi gjethe dafine 1 janar 2018
